Lech Nijakowski

---

Wykształcenie i praca naukowa

Lech Nijakowski to wybitny teoretyk społeczny, który swoją edukację rozpoczął na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył studia w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych (MISH), zdobywając stopień magistra z zakresu filozofii oraz socjologii. Jego praca magisterska, która dotyczyła animozji narodowościowych, szczególnie w odniesieniu do Niemców na Śląsku, została wyróżniona prestiżową nagrodą im. Floriana Znanieckiego II stopnia.

W 2005 roku, na tym samym uniwersytecie, obronił swoją pracę doktorską, napisaną pod kierunkiem Aleksandry Jasińskiej-Kani, zatytułowaną Konflikty narodowościowe i etniczne w wymiarze symbolicznym. W pracy tej analizował symboliczne aspekty sporów związanych z pomnikami, grobami, miejscami świętymi oraz obecnością języka mniejszości w przestrzeni publicznej, a także rocznicami wydarzeń historycznych.

Po uzyskaniu doktoratu, w 2014 roku, Nijakowski uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych za rozprawę Rozkosz zemsty. Socjologia historyczna mobilizacji ludobójczej. Jego kariera akademicka obejmowała pracę jako adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pełnił również funkcję kierownika Zakładu Socjologii Ogólnej. W 2019 roku, zyskał tytuł profesora Uniwersytetu Warszawskiego, co potwierdza jego autorytet w dziedzinie nauk humanistycznych.

Nijakowski jest również aktywnym członkiem społeczności akademickiej. Pełni rolę zastępcy redaktora naczelnego czasopisma „Res Humana”, a także sekretarza Towarzystwa Kultury Świeckiej. Dodatkowo, jest redaktorem naczelnym kwartalnika naukowego „Rubikon”, który ukazuje się od 1998 roku. Pracuje zarówno na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, jak i w Collegium Civitas, gdzie kontynuuje swoją misję naukową.

W swoim dorobku naukowym ma liczne publikacje, w tym kilka książek, a jego artykuły pojawiały się w takich czasopismach jak „Kultura i Społeczeństwo”, „Regiony” czy „Śląsk”. Tematyka jego prac koncentruje się głównie na mniejszościach narodowych, filozofii wojny, zagrożeniach związanych z neofaszyzmem oraz biogenezy. Szczególnie głośno było o jego artykule „Neofaszyzm za rogiem”, opublikowanym w „Res Humana”, w którym krytycznie oceniał bierność polskich elit wobec rosnących ekstremistycznych ruchów neofaszystowskich oraz rasistowskich.

Działalność polityczna i społeczna

Lech Nijakowski jest osobą aktywnie zaangażowaną w działania dotyczące problematyki mniejszości narodowych, a jego działalność ma wymiar zarówno teoretyczny, jak i praktyczny. Od roku 2001 pełni rolę stałego doradcy w sejmowej Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych, dokładając starań do pracy nad Ustawą o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, która została uchwalona w 2005 roku. Ustawa ta umożliwiła wprowadzenie dwujęzycznych nazw miast i ulic, co miało istotny wpływ na kwestie tożsamości lokalnych społeczności.

Nijakowski jest także związany z partią SLD, gdzie aktywnie uczestniczy w dyskusjach programowych. Współorganizował m.in. spotkanie lewicy pozaparlamentarnej i antykapitalistycznej z mainstreamową lewicą w klubie Chłodna 25. W 2004 roku został wybrany do Konwentu Programowego SLD, co podkreśla jego wpływ na programowe kształtowanie polityki lewicowej w Polsce. Warto też zaznaczyć, że jednym z kluczowych aspektów jego działalności było podjęcie tematyki marksistowskiej w studenckim czasopiśmie naukowym Rubikon, które sam założył. Czasopismo to miało wielu współpracowników, w tym takich lewicowych myślicieli jak Adam Ostolski oraz Maciej Gdula.

W swoich pracach Nijakowski zwraca szczególną uwagę na problematykę mowy nienawiści w dyskursie lewicowym, co stanowi istotny temat w kontekście współczesnych debat społecznych.

Dodatkowo, jest on członkiem zarządu Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego Pro Humanum, co potwierdza jego zaangażowanie na rzecz rozwoju obywatelskiego w Polsce.

---

Oceń: Lech Nijakowski

---