Janusz Kyzioł

Nauka i edukacja

Janusz Bogdan Kyzioł był wybitnym polskim chemikiem, którego kariera naukowa i zawodowa pozostaje w pamięci wielu osób. Urodził się 9 stycznia 1949 roku w Opolu, a swoje życie zakończył 30 stycznia 2010 roku w tym samym mieście.

Jako specjalista w dziedzinie chemii organicznej oraz syntezy organicznej, Kyzioł znacząco przyczynił się do rozwoju tej dyscypliny w Polsce. Jego zaangażowanie w kształcenie młodych pokoleń przejawiało się w roli nauczyciela akademickiego, związku z którym był przez wiele lat z Wyższą Szkołą Pedagogiczną, obecnie znaną jako Uniwersytet Opolski.

Życiorys

Janusz Kyzioł, rodowity opolanin, swoje dzieciństwo spędził w malowniczym Przeczy, w pobliżu Lewina Brzeskiego. W 1966 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Opolu, a następnie zapoczątkował swoją akademicką przygodę na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, gdzie studia ukończył w 1971 roku.

Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę jako asystent w Instytucie Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, gdzie jednocześnie pracował nad swoją pracą doktorską pod czujnym okiem doc. Jana Pielichowskiego. Po konflikcie pomiędzy jego promotorem a prof. Barbarą Rzeszotarską, Pielichowski opuścił Opole, co skomplikowało sytuację Kyzioła. Mimo braku wsparcia, w trudnych warunkach zakończył pisanie pracy pt.: Synteza i własności halogenopochodnych karbazolu, którą obronił w 1974 roku na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując stopień naukowy doktora nauk chemicznych.

W 1987 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, prezentując rozprawę na temat pochodnych karbazolu z azotowymi grupami funkcyjnymi, która została doceniona Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej.

Związany z opolskim środowiskiem naukowym, Kyzioł przeszedł różne szczeble kariery akademickiej, od asystenta stażysty w 1971 roku, poprzez asystenta (1972), adiunkta (1975), docenta (1987) do profesora nadzwyczajnego (1990). W latach 1984-1985 odbył roczny staż na Politechnice w Sheffield w Wielkiej Brytanii. W latach 1987-1988 pełnił także rolę zastępcy dyrektora Instytutu Chemii.

W okresie od 1990 do 1993 roku był prorektorem ds. studenckich, obejmując to stanowisko z rekomendacji prof. Rzeszotarskiej, ciesząc się jednocześnie znacznym poparciem studentów, którzy mieli wpływ na wybór kandydata na tę funkcję. Janusz Kyzioł budował pozytywne relacje zarówno z samorządem studenckim, jak i NZS-em, jednak jego współpraca z rektorem WSP, prof. Jerzym Pośpiechem, nie układała się pomyślnie ze względu na różnice w podejściu do niektórych kwestii.

Od 1991 do 2005 roku kierował Zakładem Chemii Ogólnej w Instytucie Chemii. W 1980 roku otrzymał Zespołową Nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, a w 1993 roku został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi. W trakcie swojej kariery wypromował kilkudziesięciu magistrów oraz dwóch doktorów, przyczyniając się w ten sposób do rozwoju nauki i edukacji w swoim regionie.

Przypisy

  1. Dr hab. Janusz Bogdan Kyzioł, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 25.02.2012 r.]
  2. a b Zmarł prof. Janusz Kyzioł, artykuł na stronie Uniwersytetu Opolskiego. uni.opole.pl. [dostęp 22.02.2012 r.]
  3. S. Nicieja, op. cit., s. 178.
  4. S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia, Opole 2004, s. 177.

Oceń: Janusz Kyzioł

★★★★★
Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:20