Marian Łukaniszyn

---

Życiorys

Marian Łukaniszyn, urodzony w 1953 roku w Opolu, przez całe swoje życie zawodowe pozostaje związany z tym miastem. Po ukończeniu szkoły średniej, przystąpił do studiów na Wydziale Elektrycznym Wyższej Szkoły Inżynieryjnej w Opolu. W 1977 roku obronił pracę, uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryki, specjalizując się w przetwarzaniu oraz użytkowaniu energii elektrycznej.

Niezwłocznie po zakończeniu studiów, rozpoczął pracę na swojej macierzystej uczelni. W 1985 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej. Następnie, w 1991 roku, obronił rozprawę habilitacyjną z zakresu elektrotechniki, której temat brzmiał: Modelowanie pól magnetycznych i elektrycznych trójwymiarowych metodą różnic skończonych, z wykorzystaniem szybkich procesorów obliczeniowych. Długo po tym, został mianowany profesorem nadzwyczajnym na WSI w Opolu, a w 2003 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych. Od 2006 roku pełnił funkcję profesora zwyczajnego na Politechnice Opolskiej.

W ciągu swojej kariery, Marian Łukaniszyn pełnił kluczowe funkcje organizacyjne w ramach Politechniki Opolskiej. Od 1996 roku zasiadał w Komisji Nauki Senatu uczelni. W latach 1995-2005 był kierownikiem Zespołu Pól Elektromagnetycznych i Transformatorów, a po tym okresie zajął stanowisko kierownika Zakładu Maszyn Elektrycznych. Przez rok, w 2005 roku, pełnił również funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Układów Elektromechanicznych i Elektroniki Przemysłowej, a następnie od 2005 do 2008 roku był prodziekanem do spraw nauki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki. Od 2008 do 2016 roku sprawował funkcję dziekana tego wydziału. Dodatkowo, w latach 2002-2004 pracował częściowo na Politechnice Wrocławskiej, miejsce, które także wpłynęło na jego rozwój zawodowy. Od 2016 roku pełni obowiązki prorektora ds. nauki na Politechnice Opolskiej.

Członkostwo w licznych prestiżowych instytucjach oraz organizacjach naukowych stanowi istotny fragment jego kariery. Należy do takich organizacji jak: Sekcja Maszyn Elektrycznych i Transformatorów przy Komitecie Elektrotechniki PAN, Komisja Elektroniki Oddziału Katowickiego PAN, Societas Humboldtiana Polonorum we Wrocławiu, Polskie Towarzystwo Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Polskie Towarzystwo Zastosowań Elektromagnetyzmu oraz Stowarzyszenie Elektryków Polskich. Za swoje osiągnięcia w obszarze nauki i dydaktyki został odznaczony m.in. licznymi nagrodami rektora Politechniki Opolskiej, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Srebrnym (2003) oraz Złotym (2021) Krzyżem Zasługi, a także Odznaką Honorową „Za zasługi dla Województwa Opolskiego”.

Dorobek naukowy

Marian Łukaniszyn w swojej nauce i badaniach koncentruje się na analizie zjawisk elektromagnetycznych w przetwornikach elektromechanicznych oraz transformatorach. Jego prace można sklasyfikować w cztery główne kategorie:

• badanie drgań i hałasów pochodzenia elektromagnetycznego w silnikach indukcyjnych,
• trójwymiarowa analiza pola elektromagnetycznego w transformatorach i dławikach,
• trójwymiarowa analiza pola elektrycznego w zbiornikach przechowujących substancje łatwopalne,
• modelowanie pola magnetycznego oraz optymalizacja konstrukcji bezszczotkowych silników tarczowych i cylindrycznych z magnesami trwałymi oraz silników SRM.

Jednymi z najważniejszych osiągnięć naukowych, które można przypisać Łukaniszynowi, są prace poświęcone modelowaniu pól elektromagnetycznych, optymalizacji konstrukcji oraz wyznaczaniu parametrów całkowych dla silników tarczowych prądu stałego, wykorzystujących magnesy trwałe i elektroniczny komutator, a także dla transformatorów jednofazowych i trójfazowych.

W wyniku badań oraz modelowania silników tarczowych powstały dwie prace doktorskie, bogaty cykl publikacji oraz dwie monografie.

---

Oceń: Marian Łukaniszyn

---