Krzysztof Pieczyński


Krzysztof Pieczyński, urodzony 27 marca 1957 roku w Opolu, to postać, która zdobyła uznanie jako aktor, poeta oraz pisarz. Jego działalność artystyczna i społeczna wykracza daleko poza granice jednoznacznych definicji.

Pieczyński nie tylko bawi widzów na scenie, ale także angażuje się w szeroki zakres działań pomocowych, co czyni go osobą wszechstronnie utalentowaną i aktywną w życiu publicznym.

Życiorys

Krzysztof Pieczyński to znany aktor urodzony w Opolu, jednak dorastał w Prudniku, gdzie uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza. Po ukończeniu tej szkoły postanowił kontynuować swoje zainteresowania artystyczne na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, gdzie uzyskał dyplom w 1980 roku.

Jego kariera aktorska nabrała tempa po występie w sztuce Athola Fugarda pt. Wyspa, co zaowocowało angażem w Teatrze Powszechnym w Warszawie, którego członkiem był od 1980 do 1986 roku.

Na małym ekranie zadebiutował w serialu Jana Łomnickiego pt. Dom (1980), gdzie wcielił się w postać Bronka Talara. Jego talent został także zauważony w serialu Grzegorza Warchoła Życie Kamila Kuranta (1982), w którym zagrał postać umierającego, który akceptuje swoją sytuację.

Jego kariera filmowa rozpoczęła się od roli cynicznego działacza w dramacie Jerzego Domaradzkiego Wielki bieg (1981). W 1982 roku wystąpił w dramacie Barbary Sass Krzyk, gdzie sportretował Marka, młodego mężczyznę z marginesu społecznego. W filmie Feliksa Falka Idol (1984) zagrał młodego pisarza zmagającego się z legendą buntu artystycznego. Dzięki tym rolom zdobył uznanie i nagrody za najlepsze pierwszoplanowe występy na 11. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

W 1985 roku Pięczyński przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie występował w teatrze oraz w hollywoodzkich produkcjach, między innymi w filmie Andrew Davisa pt. Reakcja łańcuchowa (Chain Reaction) z Keanu Reevisem i Morganem Freemanem, a także w filmie Rolanda Joffe pt. Projekt Manhattan (Fat Man and Little Boy). Grał również w przedstawieniach wystawianych w Goodman Theatre w Chicago, które reżyserowali Robert Falls, David Petrarca oraz Mary Zimmerman.

Po 11 latach wrócił do Polski, gdzie ponownie zaczął grać w filmach, serialach oraz przedstawieniach Teatru Telewizji. W latach 1999-2003 grał doktora Brunona Walickiego w popularnym serialu Na dobre i na złe. Jego rola Jodły, granatowego policjanta w wojennym dramacie Jana Jakuba Kolskiego Daleko od okna (2000), przyniosła mu uznanie, a on otrzymał nagrodę Orła oraz nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską na 25. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

W 2001 roku wystąpił jako mężczyzna w filmie Jutro będzie niebo, za co znów został uhonorowany nagrodą na 26. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. W następnych latach występował w biograficznym dramacie wojennym Romana Polańskiego pt. Pianista (2002) oraz w thrillerze Poza zasięgiem (Out of Reach, 2004) obok Stevena Seagala. W 2003 roku zadebiutował jako dramaturg, prezentując swoją sztukę Lekcja angielskiego w Teatrze Telewizji, gdzie zagrał rolę Jerzego. W 2007 roku wyreżyserował dwa dokumenty według własnych scenariuszy: Brakujące Słowo oraz Spotkanie.

Życie prywatne

Krzysztof Pieczyński, od 1997 roku, aktywnie angażuje się w literaturę, publikując zarówno wiersze, jak i prozę. Jego twórczość odzwierciedla osobiste i społeczne przemyślenia, które są bliskie jego przekonaniom.

W 2016 roku, z inicjatywy Pieczyńskiego, powstało Stowarzyszenie Polska Laicka, które zostało zarejestrowane 5 sierpnia w Warszawie. Jednym z kluczowych celów tej organizacji jest wspieranie inicjatyw, które promują świeckie i demokratyczne państwo.

Stowarzyszenie ma na celu również tworzenie warunków dla rozwoju otwartego, tolerancyjnego oraz nowoczesnego społeczeństwa, wolnego od wpływów kleru. Pieczyński, mimo że deklaruje swoje wierzenia, otwarcie krytykuje Kościół, który, według niego, ogranicza wolność ludzi.

Filmografia

Filmy kinowe

Krzysztof Pieczyński ma na swoim koncie wiele znakomitych ról w filmach fabularnych.

  • 1982: Krzyk, gdzie odgrywał postać Marka,
  • 1984: Idol, gdzie wcielił się w Tomasza Sołtana,
  • 1985: W filmie Tanie pieniądze odgrywał rolę Adama,
  • 1985: Jezioro Bodeńskie jako bohater,
  • 1989: W projekcie Manhattan miał zaszczyt grać Otto Frisch’a,
  • 1995: Prowokator, w którym pojawił się jako Andrzej Woyda,
  • 1995: Film Pokuszenie, grał Komendanta,
  • 1995: W filmie Grający z talerza był w roli Lunda,
  • 1996: Reakcja łańcuchowa jako Lucasz Screbneski,
  • 1998: Kosmiczny terror, w którym wystąpił jako Ivan Nevski,
  • 1999: Jak narkotyk gdzie był Jacek,
  • 2000: Enduro Bojz jako ojciec Kuby,
  • 2000: Daleko od okna, jego postać to Jodła, granatowy policjant,
  • 2001: Reich jako Wiesiek, szef sopockiej mafii,
  • 2001: Jutro będzie niebo, w roli mężczyzny,
  • 2001: Boże skrawki, gdzie zagrał oficera niemieckiego przy pociągu,
  • 2002: Pianista, gdzie wcielił się w postać Marka Gębczyńskiego,
  • 2002: Kariera Nikosia Dyzmy, grał szefa służb specjalnych Kropiela,
  • 2004: Poza zasięgiem jako Ibo, człowiek Faisala,
  • 2006: Jasminum, w roli brata Czeremchy,
  • 2007: Straż nocna jako Jacob de Roy,
  • 2009: W Dzieci Ireny Sendlerowej wystąpił jako Janusz Korczak,
  • 2009: Generał – zamach na Gibraltarze, gdzie miał przyjemność zagrać generała Władysława Sikorskiego,
  • 2011: Uwikłanie jako Igor, człowiek Witolda,
  • 2011: Sala samobójców, w roli Andrzeja Santorskiego,
  • 2013: Jack Strong, gdzie zagrał postać Zbigniewa Brzezińskiego,
  • 2014: W filmie Ziarno prawdy pojawił się jako Grzegorz Budnik,
  • 2016: Powidoki, w roli Juliana Przybośa,
  • 2018: Gareth Jones, jako Maksim Litwinow,
  • 2018: Krew Boga, będąc wąż Willibrorda.

Filmy telewizyjne

W jego filmografii można również znaleźć szereg filmów telewizyjnych:

  • 1981: Wielki bieg, w którym zagrał Wrzesińskiego,
  • 1983: Adopcja, rolę ojca Ani w cz. 1,
  • 1984: Dzień czwarty, gdzie wcielał się w postać Krzysztofa Kamila Baczyńskiego,
  • 1997: Dom Frankensteina, gdzie wystąpił jako Neimann,
  • 2006: Jan Paweł II, w roli Czerny’ego.

Seriale telewizyjne

Oprócz filmów, jego kariera obejmuje też seriale telewizyjne:

  • 1980: Dom jako Bronek Talar, brat Andrzeja (odc. 5 i 6),
  • 1982: Życie Kamila Kuranta w roli Kamila Kuranta (odc. 4-6),
  • 1997: Sliders jako dr Vladimir Jariabek (odc. 39),
  • 1997: Baza Pensacola, gdzie grał Alex Terenko (odc. 7),
  • 1997: Niebieski Pacyfik, w roli Nestora Radu (odc. 45),
  • 1999: Pierwszy milion jako Robert Borucki,
  • 1999–2003: Na dobre i na złe w roli dr Bruno Walickiego (odc. 1-167),
  • 2001: Przeprowadzki, w roli malarza Stefana Kuśmidra (odc. 7),
  • 2001: Marszałek Piłsudski grał pułkownika Mariana Januszajtisa (odc. 4),
  • 2007: Prawo miasta, w roli Bogdana Bielika,
  • 2009: Święty Augustyn jako Ilarius Domicius,
  • 2009: Londyńczycy 2 jako Antoni Duracz (odc. 11, 13 i 14),
  • 2009: Generał, gdzie był generałem Władysławem Sikorskim,
  • 2011: Komisarz Alex w roli profesora Szymańskiego (odc. 8),
  • 2012: Na krawędzi, jego postać to Ryszard Wolański,
  • 2012: Paradoks w roli Alberta Bilewskiego (odc. 10),
  • 2012: Prawo Agaty, w roli dr Michała Kasprzyckiego (odc. 19),
  • 2013: Lekarze jako Czarek, przyjaciel Elżbiety i Leona (odc. 36),
  • 2014: Przekraczając granice (Crossing Lines) w roli Adama Sikory (odc. 16),
  • 2015: Okupowani (Okkupert) jako Gosev,
  • 2016: Belfer jako Lesław,
  • 2016: Komisja morderstw w roli Macieja Stasińskiego,
  • 2018–2019: Pułapka jako nadinspektor Paweł Koman,
  • od 2019: W rytmie serca jako Mariusz Biernacki,
  • od 2020: Kod genetyczny, w roli Janusza Zadary.

Teatr Telewizji

Pieczyński brał także udział w Teatrze Telewizji:

  • 2004: „Lekcja angielskiego”, w reżyserii J. Marszewskiego, rola: Jerzy,
  • 2004: „Fryzjer” w reżyserii M. Pieprzycy, rola: fryzjer Karol Izydorowicz, Maciej Pieprzyca/B. Kurowski,
  • 2002: „Złodziejki chleba”, w reżyserii N. Korynckiej-Gruz, rola: Mikołaj,
  • 2002: „Piękna pani Seidenman”, w wykonaniu Janusza Kijowskiego, rola: Hansio Muller,
  • 2001: „Siedem dalekich rejsów” w reżyserii M. Ziębińskiego, rola: Jan Roland Nowak,
  • 2001: Kuracja jako dr Krynicki,
  • 2000: „Pieniądze innych ludzi” w reżyserii Maciej Englert, rola: Coles,
  • 2000: „Pani Hapgood” w reżyserii Filip Zylber, rola: Blair,
  • 1999: „Podróż do Moskwy” w reżyserii M. Englerta, rola: Wiaczesław Mołotow,
  • 1998: „Brand”, rolę Brand’a odegrał w reżyserii Krzysztof Lang,
  • 1996: „Szkarłatna litera”, w reżyserii Maciej Dejczer, rola: Dimmesdale,
  • 1995: „Zagubieni” w reżyserii M. Dejczer, rola: Mike,
  • 1995: „Miłość po dziewiątej” w reżyserii Ł. Zadrzyńskiego, rola: Jan,
  • 1995: „Heloiza i Abelard”, reżyseria Agnieszka Glińska, rola: Abelard,
  • 1995: „Dzika kaczka“ w reżyserii A. Glińskiej, rola: Gregers,
  • 1995: „Czarny piasek”, w reżyserii J. Orłowskiego, rola: Jan,
  • 1995: „Bettina” w reżyserii Teresa Kotlarczyk, rola: Steinberg,
  • 1986: „Spiskowcy”, w reżyserii Zygmunt Hübner, rola: Haldin,
  • 1984: „Gracz” w reżyserii Janusza Kondratiuka, rola: Aleksy.

Teatr (wybrane)

Jego osiągnięcia teatralne obejmują również:

  • 1994: „Largo desolato” Václava Havla, w reżyserii Kazimierza Brauna, rola: Alex, University of Kalamazoo,
  • 1994: „Mad Forest” w reżyserii M. Grief’a, rola: Ojciec, Theatre Bulding Chicago,
  • 1993: „The notes of Leonardo da Vinci” w reżyserii M. Zimmerman’a, rola: Leonardo da Vinci, Goodman Theatre Chicago,
  • 1993: „Czarny śnieg”, w reżyserii M. Maggio, rola: Piąty charakter, Goodman Theatre Chicago,
  • 1992: „Elektra” Sofoklesa, w reżyserii M. Mokjejew, rola: Aegisthus, Court Theatre of Chicago,
  • 1990: „You Can’t Take It with You” w reżyserii J. Dilliona, rola: Nauczyciel baletu, Milwaukee Repertory Theatre,
  • 1990: „Czekając na Godota”, w roli Estragona, Madison Repertory Theatre,
  • 1989: „Gone Hunting” w reżyserii K. Albersa, rola: Moriset, Milwaukee Repertory Theatre,
  • 1986: „Polowanie na karaluchy”, w reżyserii K. Albersa, rola: Ian, Milwaukee Repertory Theatre,
  • 1982: „Antygona” w reżyserii H. Kajzara, rola: Hajmon, Teatr Powszechny w Warszawie,
  • 1982: „Upadek” N. Griega, reżyseria H. Kajzara, rola: Rene Segur, Teatr Powszechny w Warszawie,
  • 1980: „Kordian” Juliusza Słowackiego, w reżyserii B. Cybulskiego, rola: Kordian, Teatr Powszechny w Warszawie.

Polski dubbing

Pieczyński ma również na swoim koncie prace jako lektor. W 2001 roku podkładał głos w filmie W pustyni i w puszczy, gdzie zagrał lekarza.

Filmy dokumentalne

Ostatnia kategoria, w której się realizował, obejmuje filmy dokumentalne:

  • 2002: Jestem gotowy na wszystko, w roli scenarzysty i reżysera, film o ks. Jerzym Popiełuszce, w reżyserii Paweł Woldan,
  • 2002: Zielona Karta – lektor,
  • 2007: Brakujące słowo – scenariusz i reżyseria,
  • 2007: Spotkanie – scenariusz i reżyseria.

Nagrody

Krzysztof Pieczyński, utalentowany aktor i artysta, zdobył wiele prestiżowych wyróżnień w ciągu swojej kariery. Oto zestawienie jego najważniejszych nagród:

  • 2015 „Złoty Szczeniak” – wyróżnienie za drugoplanową rolę w filmie „Ziarno prawdy” na 4 Festiwalu Aktorstwa Filmowego we Wrocławiu,
  • 2015 „Wielki Ukłon” – nagroda przyznana za całokształt twórczości na 11 Międzynarodowym Festiwalu Kina Autorskiego w Zielonej Górze,
  • 2015 „Kryształowy Świecznik” – nagroda za wkład w budowę świeckiego państwa wręczona przez Marszałek Sejmu Wandę Nowicką,
  • 2004 „TeleEkran” – wyróżnienie otrzymane od czytelników pisma „Tele Tydzień” w kategorii ulubiona postać męska,
  • 2004 nagroda za rolę Karola w spektaklu Teatru TV „Fryzjer” w reżyserii M. Pieprzycy, przyznana na IV Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie,
  • 2001 nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską w filmie „Jutro będzie niebo” w reżyserii J. Marszewskiego na XXVI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni,
  • 2000 nagroda za drugoplanową rolę męską w „Daleko od okna” w reżyserii J.J. Kolskiego na XXV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni,
  • 1986 nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę męską w filmie „Wielki bieg” w reżyserii J. Domaradzkiego oraz w „Jeziorze Bodeńskim” w reżyserii J. Zaorskiego na XI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni,
  • 1983 nagroda „Radar’83” za wyróżniającą się osobowość oraz umiejętności aktorskie za role w „Kordianie”, „Mefiście” oraz „Iwonie, księżniczce Burgunda” na Spotkaniu Poetyckim im. Edwarda Stachury w Toruniu.

Książki

Poezja

W twórczości Krzysztofa Pieczyńskiego znajduje się wiele znaczących dzieł poetyckich, które zdobyły uznanie czytelników. Oto niektóre z nich:

  • Wiersze z aniołem – „C&T” (1997), (2001),
  • Słońce mruczy – Wydawnictwo „Bis” (2002),
  • Zebrane z powietrza – Dom Wydawniczy Rebis (2002),
  • Sto snów jednej nocy – Prospero (2003),
  • Ikony – Dom Wydawniczy Rebis (2004),
  • Świt – Dom Wydawniczy Rebis (2007).

Proza

Pieczyński ma na swoim koncie również interesujące dzieła prozatorskie, które warto poznać:

  • Listy z Ameryki – „C&T”, (1999), „Rebis” (wyd. 2 popr., 2005),
  • Podgarbiony – Dom Wydawniczy Rebis (2001), (2002), (2003),
  • Dom Wergiliusza – Replika (2013).

Przypisy

  1. W Przystani – Na żywca z Krzysztofem Pieczyńskim rozmawia Robert Hojda. 28.03.2018 r. [dostęp 09.04.2018 r.]
  2. Pieczyński: Nigdy nie spotkałem księdza z którym mógłbym porozmawiać o duchowości. Racjonalista.tv 20.11.2017 r. [dostęp 08.02.2018 r.]
  3. Tygodnik Prudnicki – Pieczyński z Prudnika [online], tygodnikprudnicki.pl, 15.02.2006 r. [dostęp 11.07.2018 r.]
  4. Zielona Karta (serial). [dostęp 17.08.2014 r.]
  5. Powidoki w bazie filmpolski.pl [dostęp 10.10.2016 r.]
  6. Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004 r. s. 105. ISBN 83-7337-452-3.
  7. Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004 r. s. 106. ISBN 83-7337-452-3.
  8. Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004 r. s. 112-113. ISBN 83-7337-452-3.

Oceń: Krzysztof Pieczyński

Średnia ocena:4.57 Liczba ocen:8