Jacek Dzisiewicz


Jacek Dzisiewicz, urodzony w 1951 roku w Opolu, to wybitny polski aktor, który zyskał uznanie zarówno w teatrze, jak i w filmie, a także w dubbingu. Jego edukacja artystyczna została zakończona w 1973 roku, kiedy to ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną i Filmową w Łodzi.

Teatr

Jacek Dzisiewicz to postać, która przez lata działalności artystycznej nabył ogromnego doświadczenia w obszarze teatru. Przez wiele lat związany był z różnymi instytucjami teatralnymi, a jego kariera przebiegała przez szereg znaczących scen w Polsce.

  • 1973–1974 – Teatr im. J. Osterwy w Lublinie,
  • 1974–1976 – Teatr Polski we Wrocławiu,
  • 1976–1978 – Teatr Polski w Poznaniu,
  • 1978–1978 – Teatr Polski w Szczecinie,
  • 1979–1982 – Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu,
  • 1982–1984 – Teatr Nowy w Warszawie,
  • 1984–1986 – Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu,
  • 1986–1987 – Teatr Dramatyczny w Warszawie,
  • 1987–1992 – Teatr Narodowy w Warszawie, po podziale w 1990 – Teatr na Woli,
  • 1992–2001 – Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu,
  • 2001–2007 – Teatr Nowy w Zabrzu,
  • Od 2007 – Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu.

Role

Jacek Dzisiewicz, znany ze swojego wkładu w polski teatr, odznacza się różnorodnymi rolami, które zyskały uznanie wśród krytyków i publiczności. Jego wystąpienia są charakterystyczne, a każda z postaci, które miał okazję odtworzyć, pokazuje jego wszechstronność i głębokie zrozumienie sztuki aktorskiej.

  • chłopiec w deszczu w „Dwóch teatrach” Szaniawskiego,
  • Stach w „Krakowiakach i góralach” Bogusławskiego,
  • Hrabia Sharm w „Operetce” Gombrowicza,
  • Macky Majcher w „Operze za 3 grosze” Brechta,
  • Kaligula w „Kajusie Cezarze Kaligulu” Roztworowskiego,
  • Konrad w „Wyzwoleniu” Wyspiańskiego,
  • Superiusz w „Pieszo” Mrożka,
  • Gustaw-Konrad w „Dziadach” Mickiewicza,
  • Eryk XIV w „Eryku XIV” Strindberga,
  • Koczkariow w „Ożenku” Gogola,
  • Major w „Damach i huzarach” Fredry,
  • Książę w „Miarce za miarkę” Szekspira,
  • Król w „Iwonie księżniczce Burgunda” Gombrowicza,
  • Guślarz w „Dziadach” Mickiewicza,
  • Gospodarz w „Weselu” Wyspiańskiego,
  • „Sprawozdanie dla Akademii” Kafki,
  • „Śmierć pięknych saren” Pavla.

Przykłady jego ról świadczą o głębokim zaangażowaniu w proces twórczy i poszukiwaniu nowych sposobów interpretacji klasycznych dzieł.

Polski dubbing

Jacek Dzisiewicz, ceniony polski aktor głosowy, ma na swoim koncie wiele ważnych ról w dubbingu, które zdobyły serca najmłodszych widzów. Poniżej znajduje się lista niektórych z jego znaczących osiągnięć w tej dziedzinie:

  • 2007: Wojownicze Żółwie Ninja (wersja TVP) – Narrator,
  • 2005: Przygody Goździka Ogrodnika – Goździk,
  • 2004: Małgosia i buciki,
  • 1997: Witaj, Franklin,
  • 1996-2000: Ogrodnik Pankracy – Pankracy,
  • 1994: Karol Wielki,
  • 1989: Pif i Herkules – Goryl,
  • 1989: Bouli,
  • 1988: Bajarz – karczmarz (odc. 6),
  • 1987: Starcom: kosmiczne siły zbrojne Stanów Zjednoczonych – gen. Von Dar,
  • 1987: Diplodo – Santos,
  • 1986-1988: Troskliwe misie – Dzielny Lew (odc. 47-49),
  • 1986-1987: Historie biblijne,
  • 1986: Chuck Norris i jego karatecy – Super Ninja,
  • 1985-1991: Gumisie – Olbrzym (odc. 5b),
  • – Gumisiowy Rycerz (odc. 28),
  • 1981-1989: Smerfy – Ojciec Chrzestny Baltazar (serie VII i IX),
  • 1981: Ulisses 31 – Syzyf (odc. 7).

Sukcesy Dzisiewicza w polskim dubbingu są dowodem na jego wszechstronność oraz umiejętność wprowadzania życia w różnorodne postacie, dzięki czemu dzieła, w których brał udział, zyskały na popularności i uznaniu.

Filmografia

Filmografia Jacka Dzisiewicza to zapis jego osiągnięć w branży filmowej, obejmujący różnorodne produkcje telewizyjne i filmowe.

  • 2004-2009: Pierwsza miłość – producent serialu Miłość i kłamstwa,
  • 2004-2006: Fala zbrodni –
  • – Buła (odc. 28),
  • – przewodniczący klubu parlamentarnego (odc. 62-63, 73),
  • 2000: Gunblast Vodka,
  • 1988: Chichot Pana Boga,
  • 1975: Żelazna obroża – Grześ,
  • 1974: Awans.

Nagrody i wyróżnienia

Oto zestawienie wyróżnień i nagród, które zdobył Jacek Dzisiewicz w swojej karierze artystycznej.

  • 1985 – otrzymał nagrodę za swoją rolę Kaliguli w „Kajusie Cezarze Kaligulu” podczas Festiwalu Klasyki Polskiej w Opolu,
  • 1986 – zdobył nagrodę za rolę Konrada w „Wyzwoleniu” autorstwa Wyspiańskiego na Festiwalu Klasyki Polskiej w Opolu,
  • 1987 – uhonorowany Nagrodą Artystyczną Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego,
  • 1990 – został laureatem plebiscytu „Złota Maska” oraz otrzymał nagrodę wojewody opolskiego,
  • 1990 – uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz medalem Zasłużony dla Śląska Opolskiego.

Oceń: Jacek Dzisiewicz

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:25