Wilhelm Kuhnert

W 1883 roku Kuhnert otrzymał stypendium do berlińskiej akademii sztuk pięknych, gdzie studiował przez cztery lata, ucząc się pod czujnym okiem wykładowców, takich jak Paul Meyerheim i Richard Friese. To właśnie w tym okresie rozpoczął swoją specjalizację w rysowaniu i malowaniu zwierząt, wykorzystując berlińskie zoo jako swoje główne źródło inspiracji i modeli.

Zwrot w jego karierze nastąpił w latach 1891-1892, kiedy to odbył wyprawę do Afryki Wschodniej, co miało istotny wpływ na jego twórczość. Odtąd jego zbiory fauny były znacznie bogatsze, co zaowocowało wieloma dziełami, które uchwyciły unikalne cechy afrykańskich zwierząt. Kolejne jego podróże, w tym pobyt w Egipcie i Sudanie w 1911 roku, a także odwiedziny w Puszczy Białowieskiej w 1916 roku, podczas których portretował żubry, kontynuowały tę pasję do obserwacji natury.

Wilhelm Kuhnert był autorem około 6,5 tysiąca prac plastycznych, spośród których do dnia dzisiejszego zachowało się około 2,5 tysiąca. Jego prace były wystawiane na renomowanych wydarzeniach, jak na przykład Wielka Berlińska Wystawa Sztuki w 1893 roku oraz w londyńskim Fine Art Society. Co więcej, jako ilustrator przyczynił się do publikacji Wilhelma Haacke "Tierleben der Erde" z 1901 roku, a także zrealizował część ilustracji do znanego dzieła Alfreda Brehma – "Brehms Tierleben".

Dzieła Kuhnerta znalazły swoje miejsce w wielu czołowych instytucjach artystycznych, w tym w Metropolitan Museum of Art, Rijksmuseum w Amsterdamie, a także w Muzeum Izraela w Jerozolimie. Jego prace można również zobaczyć w Muzeum Zamkowym w Pszczynie, Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu oraz Muzeum Porcelany w Wałbrzychu.