Piotr Bajor (aktor)

---

Teatr

Piotr Bajor rozpoczął swoją karierę teatralną w Teatrze Polskim w Warszawie, gdzie pracował od 1984 do 1992 roku. Po tym okresie, był związany z warszawskim Teatrem Studio imienia S.I. Witkiewicza pomiędzy 1992 a 2001 rokiem. Następnie, od 2001 roku, kontynuuje swoją działalność jako aktor w warszawskim Teatrze Dramatycznym.

Życie osobiste

Piotr Bajor jest znanym aktorem, który ma bogate życie osobiste. Jego partnerką życiową jest aktorka Ewa Domańska, a owocem ich związku jest córka o imieniu Bogumiła.

Spektakle teatralne

Teatr Polski, Warszawa

• 1984 – Matka jako Leon Węgorzewski; Alfred (reż. Jan Englert),
• 1984 – Smak miodu jako Geoffrey (reż. Romuald Szejd),
• 1984 – Miarka za miarkę jako Szlachcic II (reż. Janusz Nyczak),
• 1985 – Żywot Józefa jako Wielbłąd, Ceklarz, Śmierć (reż. Kazimierz Dejmek),
• 1986 – Zaczarowana królewna (reż. K. Dejmek),
• 1986 – Fantazy jako hrabia Fantazy Dafnicki (reż. Mikołaj Grabowski),
• 1987 – Kordian jako Wariat II; Pan; Spiskowy (reż. J. Englert),
• 1987 – Wzorzec dowodów metafizycznych jako Fryer (reż. Tadeusz Bradecki),
• 1987 – Krótka noc jako uciekinier II (reż. Jan Bratkowski),
• 1988 – Lokaj jako Zygmunt (reż. Andrzej Łapicki),
• 1989 – Oni jako pan Kalikst Bałandaszek (reż. J. Englert),
• 1989 – Cyklop jako Spiskowiec; Skazaniec (reż. A. Łapicki),
• 1990 – Najwyborniejsza opowieść… (reż. Tadeusz Minc),
• 1991 – Szkoła obmowy jako Pulcinella (reż. J. Bratkowski),
• 1991 – Ślub Władzio, Przyjaciel / Dworzanin (reż. T. Minc).

Teatr Studio im. Witkiewicza, Warszawa

• 1992 – Sny wg „Pieśni Maldorora” jako Grabarz (reż. Mariusz Treliński),
• 1993 – Ofiary obowiązku jako policjant (reż. Ewa Bułhak),
• 1994 – Cztery komedie równoległe jako Johanson (reż. Jerzy Grzegorzewski),
• 1995 – Gdyby (reż. Bohdam Cybulski),
• 1995 – La Bohème jako Dolcio (reż. J. Grzegorzewski),
• 1995 – Mizantrop jako Licytator peruk (reż. E. Bułhak),
• 1996 – Zima pod stołem jako Dragomir (reż. T. Bradecki),
• 1996 – Godzina, w której nie… (reż. Zbigniew Brzoza),
• 1997 – Bilard Petersburski jako kapitan (reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska),
• 1998 – Antygona jako Wartownik (reż. Z. Brzoza),
• 1998 – Bam (reż. Oskaras Koršunovas),
• 1999 – The Weir jako Jim (reż. A. Lipiec-Wróblewska),
• 2000 – Miłość na Madagaskarze jako Portier (reż. Z. Brzoza),
• 2001 – Sanatorium pod Klepsydrą jako doktor Gotard (reż. O. Koršunovas).

Teatr Dramatyczny, Warszawa

• 2002 – Rewizor jako Świstunow (reż. Andrzej Domalik),
• 2003 – Obsługiwałem angielskiego… Poeta Jodl / Profesor (reż. Piotr Cieślak),
• 2004 – Samobójca jako Kałabuszkin (reż. Marek Fiedor),
• 2004 – Niedokończony utwór na aktora jako Ilja Szamrajew (reż. Krystian Lupa),
• 2006 – Siostry jako Tuzenbach (reż. P. Cieślak),
• 2008 – Bitwa pod Grunwaldem jako profesor (reż. M. Fiedor).

Inne teatry

• Teatr za Daleki, Warszawa,
• 1990 – Mein Kampf (reż. Andrzej Staszczyk),
• Teatr Powszechny w Warszawie,
• 1990 – Romeo i Julia jako Markucjo (reż. Andrzej Wajda),
• Teatr „Scena Prezentacje”, Warszawa,
• 2002 – Bliżej jako Larry (reż. R. Szejd),
• 2007 – Na skraju lasu jako – Malarz (reż. R. Szejd).

Teatr Telewizji

• 1985 – Hamlet jako aktor (reż. J. Englert),
• 1986 – Żeglarz jako rzeźbiarz (reż. Wojciech Solarz),
• 1988 – To, co najpiękniejsze jako Fryderyk (reż. A. Łapicki),
• 1988 – Księżyc świeci nieszczęśliwym jako Mike (reż. J. Englert),
• 1989 – Zamek jako Józef K. (reż. Marek Grzesiński),
• 1990 – Vatzlav jako Lud (reż. K. Dejmek),
• 1992 – Janko Muzykant (reż. Halina Łabonarska, M. Prałat),
• 1992 – W małym domku jako Sielski (reż. A. Łapicki),
• 1993 – Dwie głowy ptaka jako Więzień 1 (reż. Wojciech Wójcik),
• 1993 – Dziesiąta Beethovena jako Pascal (reż. Bogdan Augustyniak),
• 1996 – Król Mięsopust jako król (reż. Jerzy Krysiak),
• 1997 – Komedia sytuacyjna jako Maurycy (reż. Anna Minkiewicz),
• 1997 – Sonata epileptyczna jako Johanson (reż. J. Grzegorzewski),
• 1997 – La Boheme jako Dolcio (reż. J. Grzegorzewski),
• 2001 – Agnes jako ojciec (reż. Anna Augustynowicz),
• 2005 – Tama jako Jim (reż. A. Lipiec-Wróblewska).

Filmografia

Filmy pełnometrażowe

W twórczości filmowej Piotra Bajora znajdują się liczne pełnometrażowe tytuły, które przyczyniły się do jego uznania jako aktora. W 1981 roku zagrał w filmie Limuzyna Daimler-Benz, gdzie wcielił się w postać Andrzeja Hahna, w reżyserii Filipa Bajona. Ten sam rok przyniósł mu rolę Rysia w filmie Ryś, zrealizowanym pod okiem Stanisława Różewicza.

W 1984 roku zagrał Sąsiada z samochodem w filmie Dom wariatów, reżyserii Marek Koterski. Dwa lata później miał okazję zagrać Romana, narzeczonego Kwiryny w filmie Dziewczęta z Nowolipek, którego również reżyserowała Barbara Sass.

Kolejny film to Rajska jabłoń, a ponownie w tej samej roli Romana. W 1985 roku wystąpił w produkcji Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany jako Robert, pod reżyserią Wojciecha Jerzego Hasa.

Wśród jego ról znajduje się także postać Aktora w Stanie strachu z 1989 roku, w reżyserii Janusza Kijowskiego. W 1990 roku aktor wziął udział w filmie Havet Stiger w roli Waltera, a po kilku latach zagrał Major Steinerta w Pierścionku z orłem w koronie, reżyserowanym przez A. Wajdę.

Film Doktor Semmelweis, z 1995 roku, przyniósł mu rolę Uczestnika obrad komisji. Następnie zagrał w produkcji Gnoje jako Wasyl Bandurko, realizowanej przez Jerzego Zalewskiego. W 2005 roku wystąpił w filmie Szaleńcy jako właściciel domu oraz w 2006 roku w Chłopcu na galopującym koniu jako Jerzy.

Seriale

Ponadto Piotr Bajor ma w swoim dorobku kilka znaczących ról w polskich serialach telewizyjnych. W 1999 roku zagrał w serialu Trzy szalone zera, gdzie wcielił się w postać Wirnika, pod reżyserią Wiktora Skrzyneckiego. Dwa lata później, w serialu Marszałek Piłsudski, grał prokuratora przesłuchującego Niewiadomskiego (reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki).

W latach 2006-2007 pojawił się w popularnym serialu Plebanii, gdzie odgrywał rolę Juliana, księdza greckokatolickiego. Serial był rewżyserowany przez Jerzego Łukaszewicza oraz Iwonę Siekierzyńską i Jerzego Sztwiertnię. Ostatnią chojną rolę odegrał w serialu Lekarze jako Janusz Kalicki.

Filmy krótkometrażowe

Prócz pełnometrażowych filmów, aktor zrealizował również kilka filmów krótkometrażowych. W 1994 roku wziął udział w filmie Młodość powinna być nagła i ostra jak klinga!, gdzie zagrał Antoniego Słonimskiego pod reżyserią W. Skrzyneckiego. Rok później był głosem Antoniego Słonimskiego w filmie „Alarm”. Antoni Słonimski 1895-1976.

W 1995 roku wystąpił w projekcie „Chmury nad nami rozpal w łunę”. Julian Tuwim 1894-1953, a także w filmie „Chodźmy kraść na górach ogień. Mniej nie warto”, ukazującym Kazimierza Wierzyńskiego. Kolejnym dziełem tego roku był film „Mapa pogody”, opowiadający o Jarosławie Iwaszkiewiczu. W 1996 roku natomiast pełnił rolę lektora w filmie Pieśń o wszechbycie, który traktował o Mieczysławie Karłowiczu.

Polski dubbing

Nie można zapomnieć o pracy Piotra Bajora w polskim dubbingu. W 1987 roku użyczył głosu Goguś w Kaczych opowieściach. W tym samym roku zagrał w Kociej ferajnie w Beverly Hills. W latach 1996-2004 wcielał się w rolę Gołębia w Hej Arnold!. W kolejnych latach, w tym między 2000 a 2003, grał Warren Kenneth Worthington III w X-Men: Ewolucja.

W 2000 roku podjął się występu w Cybernetycznym świecie, a rok później zagrał Fenwicka w Wakacjach: żegnaj szkoło. Głosy w Dzikiej rodzince oraz w programie Co nowego u Scooby’ego? zyskały uznanie widzów w latach 2002-2005. Na koniec, w 2015 roku, w filmie Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy oraz w serii Obi-Wan Kenobi w 2022 roku, ponownie wcielił się w rolę C-3PO.

---

Oceń: Piotr Bajor (aktor)

---