Rafał Maćkowiak

---

Życiorys

Rafał Maćkowiak to wybitny aktor, który w 1999 roku zakończył swoją edukację w Akademii Teatralnej w Warszawie. Jego pierwsza znacząca rola filmowa miała miejsce w obrazie „Gniew” z 1998 roku, a w tym samym roku zadebiutował również w takich produkcjach jak „Billboard” oraz „Amok”. Szczególne uznanie zyskał za swoją postać w filmie Przemysława Wojcieszka „Głośniej od bomb”, który ukazał się w 2002 roku. W jego karierze filmowej znalazło się także wiele mniejszych ról w serialach telewizyjnych.

Od 1999 do 2002 roku Maćkowiak był częścią zespołu aktorskiego Teatru Studio w Warszawie, gdzie zdobywał doświadczenie sceniczne. W roku 2002 dołączył do renomowanego Teatru Rozmaitości w Warszawie, co otworzyło przed nim nowe możliwości artystyczne.

Za interpretację w filmie „33 sceny z życia” został nominowany do prestiżowej nagrody Orła w kategorii najlepsza drugoplanowa rola męska, co potwierdza jego talent oraz wartość, jaką wnosi do polskiego kina.

Filmografia

Filmy

Rafał Maćkowiak ma na swoim koncie wiele ról filmowych, które zdobyły uznanie w polskim kinie. W 1995 roku zagrał Studenta Twardowskiego w filmie „Dzieje mistrza Twardowskiego”. Rok później wystąpił jako Zduń w „Dzieci i ryby”. W 1997 roku jego postać Krzywego w „Kochaj i rób co chcesz” przyciągnęła uwagę widzów.

Fascynujący był rok 1998, w którym zagrał w trzech produkcjach: Czachę w „Gniewie”, Maćka w „Amoku” oraz Kubę w „Billboardzie”. Jego umiejętności aktorskie były niejednokrotnie doceniane w kolejnych latach, między innymi w rolach Piotra w „Nie ma zmiłuj” z 2000 roku oraz Wytatuowanego w „Inferno” w 2001 roku.

W 2002 roku Maćkowiak odgrywał Marcina w „Głośniej od bomb”. Jego występ w „Koniec wakacji” z 2003 roku jako 'Ładny’ również zasługuje na wspomnienie. Z kolei w 2004 roku zagrał dziennikarza w „Osiemnaście” oraz Jarka w „W dół kolorowym wzgórzem”. W 2005 roku wystąpił w filmie „Fotoplastykon” oraz w „Masz na imię Justine”, odgrywając rolę Artura.

Rafał kontynuował swoją karierę, pojawiając się w wielu tytułach, w tym w „Co słonko widziało” (2006) jako Adrian oraz w „Cold Kenya” jako kolega Mariusza. Rok 2007 to czas, gdy zagrał ochroniarza w „Środa, czwartek rano” i Adama w „Wieży”. Następnie w 2008 roku zagrał w „0 1 0” jako Filip oraz w „33 sceny z życia” jako Tomek, kolega Kaśki.

W 2010 roku jego postać Aleksa w „Prosta historia o miłości” zdobyła uznanie, a następnie w 2014 roku zagrał Bolka w „Mur”. Maćkowiak był także w „Disco polo” z 2015 roku jako Maciek, wokalista zespołu „Atomic”, a w 2022 roku wystąpił jako August Zamoyski w „Niebezpieczni dżentelmeni”. Jego najnowsza rola z 2023 roku to Joseph w filmie „Przysięga Ireny”.

Seriale

W dziedzinie telewizyjnej Maćkowiak również odniósł sukces. W 2002 roku pojawił się gościnnie jako Jurek w „Na dobre i na złe”. Rok później grał Andrzeja w „Kasia i Tomek”. W 2004 jego występ jako Cyryl Lipski w „Camera Café” rozśmieszył widzów, a w 2007 roku zagrał Huberta w „Ekipie”.

W 2008 roku w „Londyńczykach” wcielił się w postać Pawła, a w kontynuacji z 2009 roku również zagrał Pawła Kozłowskiego. W programie „Głęboka woda” w 2011 roku zagrał Maks jako jedną z centralnych postaci. Jego obecność w „Hotel 52” w 2012 roku jako Makary Wolskigo, w odcinku 77, była także ważnym punktem w karierze aktorskiej Maćkowiaka.

Rola Maxa Goodworda, korespondenta „New York Timesa” w serialu „Czas honoru” w 2013 roku, wzbogaciła jego osiągnięcia. W 2014 roku zagrał Tobiasza Rosołowskiego w „Ojcu Mateuszu”, a w 2015 roku wystąpił jako policjant w „Pakcie”.

Więcej jego ról miało miejsce w 2018 roku w „1983” jako Wiktor Skowron, a także w „Archiwista” w 2020 roku, gdzie zagrał Macieja Graczaka. W tym samym roku pojawił się w „Królestwo kobiet” jako Marian Bielski, mąż Gabi. Jako Edward, juror w „Krucjata. Prawo serii” w 2021 roku, kontynuował swoje efektywne występy, a w 2022 roku pojawił się jako Tomek w „Gang Zielonej Rękawiczki”. Jego angaż w „Herkulesie” jako doktor Herkules Nowak pokazuje wszechstronność aktora, która utrzymuje się aż do współczesności z jego rolą Sergiusza w „Camera Café. Nowe parzenie” w 2023 roku.

Teatr Telewizji

Droga zawodowa Rafała Maćkowiaka nie ogranicza się tylko do kina i telewizji, bowiem z powodzeniem występował także w Teatrze Telewizji. Zadebiutował w 1997 roku w „Spór” jako Azor. Dwa lata później zagrał Maxim w „Dwustu służących i śnieg”. W tym samym roku wcielił się w postać Chanana w „Dybuku”.

Jego performansy obejmowały również stylizacje, takie jak Monolog o śmierci z 1999 roku. Rok 2000 przyniósł mu rolę Nieznajomego w dramacie „Dragon”, a także Paula w „Ogień w głowie”. W 2001 roku stworzył postać Ringo w „Pasożyty”.

W 2003 roku wystąpił jako Kowalski w „Wampirze”, a jego rolę w „Fotoplastikonie” powtórzył w 2005 roku. Maćkowiak zagrał także męża w „Chciałam ci tylko powiedzieć…” w 2006 roku oraz Witka w „Góra Góry”. Kolejna wyróżniona rola Grega w „Teorban” z 2008 roku dopełnia jego osiągnięcia aktorskie na scenie telewizyjnej.

Dubbing

Rafał Maćkowiak to utalentowany aktor głosowy, który miał przyjemność użyczyć swojego głosu w licznych projektach dubbingowych. Jego osiągnięcia obejmują różnorodne postacie, które zyskały sympatię widzów.

• 2000 – Droga do El Dorado jako Miguel,
• 2001 – Wyprawa do niezwykłych jaskiń (oryg. Journey into Amazing Caves),
• 2001 – Original War jako Bobby Brandon, Peter Roth,
• 2005 – Bionicle 3: W sieci mroku jako Toa Matau,
• 2008 – Speed Racer jako Sparky.

Teatr

Rafał Maćkowiak to artysta, którego dokonania w teatrze są niezwykle bogate i zróżnicowane. Jego debiut w Teatrze Rozmaitości przypadł na rok 2005, kiedy to wystąpił w spektaklu „Bzik Tropikalny” w reżyserii Grzegorza Horsta.

W kolejnym etapie swojej kariery, w 2007 roku, brał udział w inscenizacji „Anioły w Ameryce” autorstwa Tony’ego Kushnera, pod kierownictwem Krzysztofa Warlikowskiego. W tym znakomitym przedstawieniu odgrywał role Belize oraz Mr. Ściemniacza, co z pewnością przyczyniło się do jego dalszej popularności.

W 2009 roku, Rafał wziął udział w inscenizacji „Między nami dobrze jest”, gdzie tekst napisała Dorota Masłowska. Spektakl został zrealizowany przez Grzegorza Jarzynę w Teatrze Rozmaitości w Warszawie, co potwierdza jego umiejętności aktorskie.

Tego samego roku wystąpił również w „Romulusie Wielkim”, w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, co było kolejnym ważnym krokiem w jego karierze.

---

Oceń: Rafał Maćkowiak

---