Jacek Koraszewski

---

Życiorys

Był synem Bronisława, a swoje wyjątkowe wykształcenie zdobył na poziomie wyższym, specjalizując się w historii literatury. Swoją karierę zawodową związał z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie pełnił funkcję docenta w dziedzinie filologii polskiej.

W 1931 roku rozpoczął pracę w Bibliotece Sejmu Śląskiego w Katowicach, a w 1937 roku awansował na stanowisko wicedyrektora tej instytucji. Od 1935 do 1939 roku pełnił obowiązki redaktora „Wykazu literatury bieżącej o Śląsku”, co świadczy o jego aktywności w upowszechnianiu wiedzy o regionie. Był również związany z Towarzystwem Przyjaciół Nauki na Śląsku oraz redakcjami takich pism jak „Kwartalnik Historyczny”, „Zaranie Śląskie” czy „Nowiny Codzienne”. W latach 1936–1938 redagował „Powstańca Śląskiego”, który był organem Związku Powstańców Śląskich. Ponadto angażował się społecznie w Związek Bibliotekarzy Polskich oraz Związek Obrony Kresów Zachodnich.

W czasie II wojny światowej związał się z Polskimi Siłami Zbrojnymi, a po zakończeniu działań wojennych i demobilizacji w 1948 roku na stałe osiedlił się w Polsce. Powrócił na wcześniej zajmowane stanowisko w Bibliotece Śląskiej w Katowicach. W 1957 roku objął stanowisko dyrektora tej biblioteki, co w znacznym stopniu wpłynęło na rozwój instytucji.

Był jednym z założycieli Śląskiego Instytutu Naukowego, który później przemianowano na jego nazwisko, a przez następne dziesięć lat pełnił funkcję dyrektora. Z jego inicjatywy powstała Śląska Kartoteka, która była bazą danych o życiorysach znanych Ślązaków. Od 1956 roku pełnił także funkcję członka Wojewódzkiej Rady Kultury. W 1967 roku dołączył do rady redakcji Wydawnictwa Śląsk oraz do Rady Naukowej przy Radzie Naczelnej i Prezydium Zarządu Wojewódzkiego Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich.

W latach 1958–1961 miał zaszczyt być członkiem Rady Naukowo-Ekonomicznej przy Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego. Ponadto, był członkiem Prezydium Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce oraz przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Propagandowo-Historycznej Frontu Jedności Narodu. W 1965 i 1969 roku uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Gliwice, zasiadając w Komisji Kultury i Sztuki oraz Komisji Spraw Zagranicznych.

W IV kadencji przynależał również do polskiej grupy Unii Międzyparlamentarnej. Niestety, zmarł w trakcie pełnienia swojego mandatu. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu przy ul. Henryka Sienkiewicza w Katowicach.

W uznaniu swoich zasług otrzymał szereg odznaczeń, w tym Medal 10-lecia Polski Ludowej w 1955 roku, Złoty Krzyż Zasługi (również 1955), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) oraz Medal Rannych na Wojnie (Francja).

---

Oceń: Jacek Koraszewski

---