Grzegorz Schetyna

---

Życiorys

Rodzina, wykształcenie i działalność w okresie PRL

Grzegorz Schetyna jest synem Zbigniewa oraz Danuty. Jego rodzice w trudnym czasie okupacji aktywnie uczestniczyli w strukturach Armii Krajowej. Po zakończeniu II wojny światowej ojciec Grzegorza podjął pracę jako nauczyciel w technikum budowlanym w Opolu, natomiast matka pracowała jako polonistka i pełniła zaszczytną rolę wiceprzewodniczącej zarządu koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w tym mieście.

W latach 1981–1983 młody Schetyna studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Już wtedy, od października 1981 roku był zaangażowany w działalność Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Ostatecznie w 1990 roku osiągnął cel, kończąc studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym tej samej uczelni. W międzyczasie, w latach 1982–1986, był również zaprzysiężonym członkiem Solidarności Walczącej we Wrocławiu.

W latach 1984-1986 zasiadał w zarządzie NZS, a od 1986 roku pełnił funkcję przewodniczącego. Po 1988 roku był pod obserwacją Milicji Obywatelskiej. W dniu 16 marca 1989 roku był jednym z sygnatariuszy wniosku o rejestrację NZS, który został złożony do Wydziału Społeczno-Administracyjnego Urzędu m.st. Warszawy.

Działalność polityczna w latach 1989–2010

W 1989 roku dołączył do Ogólnopolskiego Komitetu Strajkowego NZS, nie zgadzając się na ustalenia Okrągłego Stołu, zarzucając Lechowi Wałęsie brak uwzględnienia kwestii legalności NZS. Przez lata 1990-1991 pełnił rolę dyrektora Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu, a w latach 1991-1992 był wicewojewodą wrocławskim. Brał również udział w tworzeniu Radia Eska na Dolnym Śląsku, współpracując z Rafałem Dutkiewiczem, a także angażując się jako właściciel i przewodniczący rady nadzorczej klubu koszykarskiego Śląsk Wrocław.

W latach 1997-2007 sprawował mandat posła w trzech kadencjach, najpierw z okręgów wrocławskich, a potem z legnickiego. W 2007 roku uzyskał mandat poselski VI kadencji, zdobywając 54 345 głosów.

Zaangażowany w politykę, należał początkowo do KLD, gdzie pełnił funkcję sekretarza generalnego, a następnie w 1994 roku przeszedł do Unii Wolności, a w 2001 roku do Platformy Obywatelskiej. Przez wiele lat zajmował stanowiska sekretarza generalnego Platformy oraz pierwszego wiceprzewodniczącego partii, a także kierował jej dolnośląskimi strukturami.

W dniu 16 listopada 2007 roku mianowany ministrem spraw wewnętrznych i administracji w rządzie Donalda Tuska, odznaczony został Złotym Kordelasem Leśnika Polskiego. W październiku 2009 roku zrezygnował z funkcji rządowych, jednak dwa dni później wybrano go na przewodniczącego klubu parlamentarnego PO. Niestety, 13 października tego samego roku został odwołany z rządu przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Marszałek Sejmu

5 lipca 2010 roku ogłoszono Grzegorza Schetynę kandydatem PO na marszałka Sejmu, aby zastąpił Bronisława Komorowskiego, który objął urząd prezydenta. Już 8 lipca 2010 roku, uzyskując 277 głosów za, 121 przeciw i 16 wstrzymujących się, został wybrany na to zaszczytne stanowisko.

Jako marszałek Sejmu, Schetyna pełnił również obowiązki prezydenta RP. W jego kadencji, w dniach 17 i 29 lipca, spotykał się z ważnymi osobistościami z innych krajów. 17 lipca 2010 roku gościł prezydentów Litwy, Rumunii i pełniącego obowiązki prezydenta Mołdawii oraz wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. Natomiast 29 lipca spotkał się z premier Słowacji.

W trakcie swojego urzędowania, Schetyna podpisał dwanaście ustaw oraz powołał dwóch ministrów Kancelarii Prezydenta RP – Jaromira Sokołowskiego i Dariusza Młotkiewicza. Przyznano mu łącznie 195 medali i odznaczeń, w tym 39 Orderów Odrodzenia Polski. Funkcję marszałka zakończył 6 sierpnia 2010 roku z chwilą objęcia urzędu Prezydenta RP przez Bronisława Komorowskiego.

W okresie od 10 sierpnia 2010 roku uczestniczył w spotkaniach prezydentów Polski i Czech na Śnieżce oraz odbył pierwsze wizyty zagraniczne, między innymi w Niemczech i Chinach. Urząd marszałka sprawował do 7 listopada 2011 roku, kończąc kadencję.

Działalność od 2011

W wyborach parlamentarnych w 2011 roku został na nowo wybrany na posła, uzyskując 67 670 głosów w okręgu legnickim. Następnie 17 listopada 2011 roku objął przewodnictwo sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych. Jednak już w 2013 roku zakończył pełnienie swoich funkcji jako pierwszy wiceprzewodniczący i przewodniczący regionu w Platformie Obywatelskiej.

22 września 2014 roku został ministrem spraw zagranicznych w rządzie Ewy Kopacz. W 2015 roku uzyskał mandat poselski w okręgu kieleckim oraz zakończył pełnienie funkcji ministra 16 listopada tego samego roku. W Sejmie VIII kadencji zasiadał na stanowisku przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych.

Następnie wystartował w wyborach na przewodniczącego Platformy Obywatelskiej, gdzie był jedynym kandydatem po rezygnacjach Borysa Budki oraz Tomasza Siemoniaka. Dzięki głosowaniu, które zyskało 91% poparcia, 17 listopada 2016 roku objął stanowisko szefa gabinetu cieni PO.

W 2017 roku Schetyna był dwukrotnie zgłaszany jako kandydat na premiera w ramach konstruktywnego wotum nieufności wobec rządu Beaty Szydło i Mateusza Morawieckiego, ale oba wnioski zostały odrzucone przez Sejm. W 2019 roku na początku kampanii wyborczej zapowiedziano jego udział w wyborach w okręgu warszawskim, gdzie liderem listy Prawa i Sprawiedliwości był Jarosław Kaczyński.

W końcu w 2019 roku został kandydatem Koalicji Obywatelskiej na premiera, jednak w jego miejsce, w wyborach, z pierwszego miejsca na warszawskiej liście KO wystartowała Małgorzata Kidawa-Błońska. Schetyna ostatecznie kandydował w okręgu wrocławskim, zdobywając 66 859 głosów i drugi wynik. W styczniu 2020 roku ogłosił, że pewne jest jego wycofanie się z ubiegania się o reelekcję na stanowisko przewodniczącego PO, polecając Tomasza Siemoniaka jako swojego następcę. Ostatecznie 29 stycznia 2020 roku, na tym stanowisku zastąpił go Borys Budka.

W czerwcu 2021 roku, znów zajął się regionalnymi strukturami partii, zakończając w tymczasowych obowiązkach szybko w tym samym roku. W 2023 roku, stanęło przed nim nowe wyzwanie jako kandydat KO do Senatu w okręgu nr 7. Mimo iż jego droga do tego rzędu w parlamencie nie była łatwa, to ostatecznie uzyskał mandat, zdobywając imponujące 113 815 głosów oraz objął rolę przewodniczącego senackiej Komisji Spraw Zagranicznych.

Życie prywatne

W 1988 roku Grzegorz Schetyna zawarł małżeństwo z Kaliną Rowińską. Para doczekała się córki Natalii, która przyszła na świat w 1990 roku. Obecnie rodzina mieszka we Wrocławiu, w pięknej dzielnicy Wojszyce.

Wyniki wyborcze

W kontekście wyników wyborczych Grzegorza Schetyny warto zwrócić uwagę na jego długą karierę polityczną oraz osiągnięte rezultaty. Poniżej znajduje się tabela ukazująca szczegółowe dane dotyczące jego wyników w kolejnych wyborach.

Rok wyborów	Nazwa komitetu		Rodzaj organu	Okręg wyborczy	Uzyskany wynik
1993	_	Kongres Liberalno-Demokratyczny	Sejm II kadencji	nr 50	10 115 (2,41%)
1997	_	Unia Wolności	Sejm III kadencji		13 013 (3,17%)
2001	_	Platforma Obywatelska	Sejm IV kadencji	nr 3	4 849 (1,16%)
2005			Sejm V kadencji	nr 1	14 978 (5,29%)
2007			Sejm VI kadencji		54 345 (13,43%)
2011			Sejm VII kadencji		67 670 (19,66%)
2015			Sejm VIII kadencji	nr 33	42 376 (9,04%)
2019	_	Koalicja Obywatelska	Sejm IX kadencji	nr 3	66 859 (10,22%)
2023			Senat XI kadencji	nr 7	113 815 (61,21%)

---

Oceń: Grzegorz Schetyna

---