Kaplica Ewangelicko-Augsburska to znacząca świątynia ewangelicka, znajdująca się w Opolu, przy ulicy Pasiecznej 12. Jest to miejsce, które odzwierciedla bogactwo tradycji protestanckiej w regionie, oferując społeczności lokalnej przestrzeń do modlitwy i zgromadzeń religijnych.
Świątynia ta należy do parafii ewangelicko-augsburskiej w Opolu, która funkcjonuje w ramach diecezji katowickiej, współpracując z innymi wspólnotami w regionie przy organizacji nabożeństw oraz wydarzeń o charakterze religijnym i kulturowym.
Historia kościoła
Historia kaplicy ewangelicko-augsburskiej w Opolu jest niezwykle interesująca i sięga czasów reformacji. Osobny artykuł na ten temat można znaleźć pod tym linkiem: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Opolu. Już około 1527 roku w Opolu zaczęły się pojawiać pierwsze nauki związane z tym ruchem religijnym. W tym okresie, w klasztorze dominikanów, znanym jako klasztor górny, zainicjowano regularne nauczanie młodzieży zgodnie z katechizmem Lutra.
W 1535 roku, w odpowiedzi na rozwój reformacji, powołano ewangelickiego kaznodzieję, który miał za zadanie prowadzenie nabożeństw w kościele podominikańskim, ulokowanym „na górce”. Niestety, sytuacja uległa pogorszeniu w 1558 roku, kiedy to kościół przyklasztorny został zamknięty dla luteran. Jednak w 1622 roku przyszedł zwrot w wydarzeniach, gdy książę Gabriel Bethlen z Siedmiogrodu, jako lenny władca Opola, wydał pozwolenie na budowę nowego kościoła. W krótkim czasie powstała niewielka świątynia w sąsiedztwie klasztoru „na górce”.
Radość ta jednak nie trwała długo, ponieważ w 1625 roku na mocy rozkazu cesarza Ferdynanda II nowo wybudowany kościół został zamknięty. Luteranie powrócili do Opola dopiero w 1742 roku, a w 1749 roku rozpoczęli starania o uzyskanie pozwolenia na budowę własnej, oddzielnej świątyni. Niestety, ich dążenia zakończyły się niepowodzeniem, a możliwość posiadania własnej przestrzeni modlitewnej uzyskali dopiero w 1811 roku, po interwencjach u ministra pruskiego, kiedy to otrzymali kościół przyklasztorny po minorytach.
W 1837 roku, ewangelicy przejęli również zabudowania przyklasztorne, co umożliwiło dalszy rozwój wspólnoty. Jednakże, okres po zakończeniu II wojny światowej był tragiczny dla ewangelików w Opolu, gdyż wielu z nich zostało masowo wysiedlonych, a ich mienie kościelne zostało przejęte przez państwo jako pozostawione przez Niemców. W połowie lat 50. XX wieku udało się zdobyć dwa budynki: jeden przy ul. Kropidły, a drugi przy ul. Pasiecznej.
Parafianie zdecydowali się na adaptację dużej sali w budynku przy ul. Pasiecznej na potrzeby kaplicy, jednak prace remontowe rozpoczęły się dopiero w 1967 roku. Uroczystość poświęcenia kaplicy miała miejsce 24 marca 1968 roku, co stanowiło ważny moment w historii wspólnoty ewangelickiej w tym regionie.
Przypisy
- Historia kaplicy. [dostęp 21.11.2013 r.]
- Historia kaplicy ewangelickiej w Opolu. [dostęp 21.11.2013 r.]
- Kaplica ewangelicka w Opolu. [dostęp 21.11.2013 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Obiekty religijne":
Stara Synagoga w Opolu | Cmentarz komunalny w OpoluOceń: Kaplica Ewangelicko-Augsburska w Opolu