Stadion im. Mariana Spychały w Opolu

Obiekt, mogący pomieścić 9000 widzów, jest użytkowany przez klub żużlowy Kolejarz Opole. Jego tor, o długości 321 metrów, plasuje go w gronie najkrótszych stadionów żużlowych w Polsce.

Początkowo stadion posiadał bieżnię lekkoatletyczną, jednak z pierwotnym kształtem obiektu po wojnie było już znacznie gorzej. Podczas konfliktu zbrojnego stadion uległ znacznym zniszczeniom, a według inwentarza, sporządzonego w powojennej Polsce, jego pojemność wynosiła jedynie 2600 miejsc, z czego zaledwie 600 stanowiły miejsca siedzące.

W latach 50. XX wieku stadion przeszedł gruntowną przebudowę i został przekształcony w obiekt żużlowy. Pierwsze zawody na nowym torze odbyły się w formie sparingu między drużynami Górnika Rybnik i Spójni Wrocław, z wynikiem korzystnym dla rybniczan. Kolejne etapy rozwoju stadionu miały miejsce 16 czerwca 1960 roku, kiedy to tor został ponownie otwarty po rozbudowie, a jego pojemność wzrosła do około 5000 miejsc siedzących oraz 3000 stojących.

Już w 1961 roku żużlowcy Kolejarza Opole zadebiutowali w rozgrywkach ligowych. W ciągu lat 70. i 80. klub ten osiągał znaczące sukcesy, spędzając łącznie 15 sezonów w najwyższej klasie rozgrywkowej, a jego największym triumfem było zdobycie trzeciego miejsca w lidze w 1970 roku.

Od tamtej pory tor był wielokrotnie modyfikowany. Od 1988 roku jego długość ustabilizowała się na poziomie 321 metrów. W latach 2002-2010 przeprowadzono szereg niezbędnych modernizacji, mających na celu przystosowanie obiektu do wymogów licencyjnych.

Warto również podkreślić, że 6 lipca 2013 roku stadion był gospodarzem finału Drużynowych Mistrzostw Europy Juniorów, co po raz kolejny uwydatniło jego znaczenie na mapie sportowej Polski. Dodatkowo, 2 lipca 2015 roku, obiekt otrzymał zaszczytne imię Marian Spychały, na cześć wybitnego działacza żużlowego.